Μια άγνωστη πτυχή των αγνοούμενων του Αττίλα που αποτελεί εθνική ντροπή
Aλήθεια, που χάθηκαν οι καταθέσεις διασωθέντων Ελδυκάριων του ’74, για μέχρι σήμερα αγνοούμενους συμπολεμιστές τους; Ποιός τις εξαφάνισε;
Για χρόνια ο πόνος των Συγγενών των Αγνοηθέντων-Αγνοουμένων της Κυπριακής Προδοσίας που εξελίχθηκε σε Τραγωδία, είναι όχι μόνο μεγάλος… αλλά διαρκής! Και βέβαια δεν είναι κάτι που το συνηθίζεις…
Που λες “εεε εντάξει πέρασαν τα χρόνια, θάναι νεκρός σήμερα ακόμα κι αν δεν τον εκτέλεσαν τότε εν ψυχρώ οι Τούρκοι”!
Πιθανόν. Όμως πως αυτό πιστοποιείται; Που είναι τα οστά του; Πως άφησε την τελευταία του πνοή;
Ερωτήματα που αιωρούνται.
Και βέβαια συμφωνώ ότι πλέον ότι μάθεις, τυπικό χαρακτήρα έχει, αλλά κλείνει μιά βαριά πόρτα που είχε μείνει ορθάνοιχτη 43 χρόνια…
Πριν από λίγες μέρες έγινε η μετακομιδή οστών ανδρών της ΕΛΔΥΚ του 1974 που κηρύχθηκαν σε Άγνοια (αγνοείτο η τύχη τους) από το μεσημέρι της 16ης Αυγούστου 1974 και ειδικότερα από την στιγμήν κατά την οποία οι Τούρκοι πλέον είχαν μπει στο Στρατόπεδο και ο Στρατοπεδάρχης Ανχης (ΠΖ) Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος διέταξε “απαγκίστρωση εν ημέρα και υπό την ισχυράν πίεσιν του εχθρού”…
Γιά κάποιους βρέθηκαν μόνο λίγα οστά, για κάποιους άλλους σχεδόν ολόκληρος ο σκελετός. Και βγήκαν και συμπεράσματα από αυτά τα ευρήματα που επιβεβαιώνουν ακόμα μια φορά ότι η Τουρκία πρέπει να καθίσει στο σκαμνί του Διεθνούς Δικαστηρίου για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ και κατάφωρη καταπάτηση των όσων ορίζει η “Σύμβασις της Γενεύης – περί Αιχμαλώτων Πολέμου”, που και η ίδια υπέγραψε το 1929.
Διότι βρέθηκαν τα οστά, σχεδόν πλήρη, του Στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Παπαδόπουλου, με τα χέρια δεμένα στους καρπούς, με τα κορδόνια από τα άρβυλά του και βέβαια με την ανθρωπολογική μελέτη τους, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εξετελέσθη εν ψυχρώ αφού πρώτα είχε κακοποιηθεί στα πλευρά, στο στέρνο και στα δάκτυλα.
Λοιπόν ο Στρατιώτης Παπαδόπουλος, επέστρεψε μετά 43 χρόνια να ξεκουραστεί στην πατρική του γη, αφού εξακριβώθηκε το ηρωϊκό και συνάμα αποτρόπαιο τέλος του.
Όμως με τους υπόλοιπους τι γίνεται; Ο Στρατιώτης Σμυρλής παραδείγματος χάριν, είχε δηλωθεί ως αιχμάλωτος αλλά ΔΕΝ επέστρεψε ποτέ. Οι Τούρκοι ποτέ δεν έδωσαν εξηγήσεις που βρίσκεται αυτό το παλληκάρι. Ίσως και να μην τους ζητήθηκαν έτσι όπως θα έπρεπε. Με την πυγμή που θα έπρεπε.
Αλλά τι να λέμε για τους Τούρκους που έχουν κάθε έννομο συμφέρον να καμουφλάρουν και να καταχωνιάσουν τις ανομίες τους σε σχέση με τους αδήλωτους αιχμαλώτους του ’74.
Εδώ οι δικοί μας, τελείως ανεύθυνα ανακαλύπτουν με αλληλογραφίες Στρατιωτικών Υπηρεσιών με Πολιτικές Διευθύνσεις, ότι οι Καταθέσεις που έδωσαν Αξιωματικοί και Οπλίτες που διεσώθησαν για συμπολεμιστές τους που αγνοούνται ΧΑΘΗΚΑΝ !!!
Ναι χάθηκαν…
Ούτε στο ΓΕΣ ούτε στην ΕΛΔΥΚ που θα έπρεπε να βρίσκονται…
ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ…
ΔΕΝ γνωρίζω αν έγινε ποτέ Ε.Δ.Ε. αλλά η ουσία παραμένει: ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΧΑΘΗΚΑΝ…
Όταν γίνονταν οι εκταφές, είπα ότι ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΞΕΘΑΒΟΥΜΕ…
Τώρα πιά θα πω ότι ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ…!!! ΔΥΣΤΥΧΩΣ !!!
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΣΤΟ e-MAXH-Defence ΑΠΟ ΤΟΝ Κωνσταντίνο Αλεξ. Δημητριάδη 6/6/2017
