Στη λίμνη των Πρεσπών πνίγηκε το φιλότιμο των Ελλήνων.
Γράφει ο Σαράντος Καργάκος
ΜΟΥ εἶναι ἀδύνατον τοῦτες τίς ἡμέρες, τίς τόσο θλιβερές, νά πατήσω τό κουμπί τῆς τηλοψίας γιά πολιτική ἐνημέρωση. Μόνο κατά διαστήματα τήν ἀνοίγω γιά νά δῶ κάποιες «φάσεις» τοῦ παγκοσμίου κυπέλλου. Τά δελτία εἰδήσεων μοῦ προσφέρουν πληγές «ἀπό φρικτό μαχαίρι», ὅπως θά ἔλεγε ὁ Κων/νος Καβάφης. Ἔτσι τό βράδυ τῆς 17ης Ἰουνίου κατέφυγα στόν παλαιό πνευματικό μου σύντροφο, τόν Θουκυδίδη, καί ξεκίνησα πάλι ἀπό τήν ἀρχή τήν ἀνάγνωσή του. Ἦταν μεσάνυκτα ὅταν ἔφθασα στήν ἔναρξη τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων Ἀθήνας καί Σπάρτης. Ὁ συνετός Σπαρτιάτης βασιλιᾶς Ἀρχίδαμος δέν ἤθελε τόν πόλεμο καί γι’ αὐτό ὅταν ἔφθασε στά σύνορα τῆς Ἀττικῆς ἔκανε μιά ὕστατη προσπάθεια συνδιαλλαγῆς. Ἔστειλε κάποιον Μελήσσιπο μέ προτάσεις εἰρήνης. Οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέρριψαν τίς προτάσεις καί διέταξαν τόν Μελήσσιπο νά ἀπέλθει πάραυτα. Αὐτός φεύγοντας ἀπό τό ἔδαφος τῆς Ἀττικῆς εἶπε τήν ἀξιομνημόνευτη φράση: «ΗΔΕ ΗΜΕΡΑ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΚΩΝ ΑΡΞΕΙ» (Θουκ. 2, 12). Δηλαδή, τούτη ἡ ἡμέρα θά γίνει ἀρχή μεγάλων συμφορῶν γιά τούς Ἕλληνες.
Δέν χρειάζεται νά ἔχει κανείς προφητικές ἱκανότητες γιά νά ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ 17η Ἰουνίου θά εἶναι ἡ ἀρχή νέων μεγάλων συμφορῶν γιά τήν Ἑλλάδα γενικῶς. Ἤδη στή λίμνη τῶν Πρεσπῶν πνίγηκε τό φιλότιμο τῶν Ἑλλήνων. Θά ἀκολουθήσουν καί ἄλλα. Σκέπτομαι μέ φρίκη τό τί θά γίνει, ὅταν κάποια στιγμή θά ἀναμετρηθοῦν σέ κάποιο γήπεδο οἱ ἐθνικές ὁμάδες ποδοσφαίρου Ἑλλάδος καί «Βόρειας Μακεδονίας». Ἕνας προκλητικός λόγος ἀρκεῖ γιά νά γίνει τό γήπεδο μπουρλότο. Ἀλλά μέ περισσότερη φρίκη σκέπτομαι τό ἐνδεχόμενο συναντήσεως δύο ἀθλητικῶν ὁμάδων, ἡ μία τῆς Θεσσαλονίκης καί ἡ ἄλλη τῆς Ἀθήνας ἤ τοῦ Πειραιᾶ. Ἀναλογίζονται οἱ Πολυμεττερνίχοι πού ὑπέγραψαν τή συμφωνία, τό τί θά γίνει ἄν κατά τή διάρκεια τοῦ ἀγῶνα κάποιος προβοκάτορας ἐκτοξεύσει κάποιο προκλητικό ἤ ἐμπρηστικό σύνθημα ἤ ὑψώσει ἕνα ἀνάλογο πανώ πού νά θίγει τήν ἐαισθησία εἴτε τῶν βορειοελλαδιτῶν εἴτε τῶν νοτιοελλαδιτῶν;
Οἱ ἀρθρογράφοι τῆς «Ἑστίας» ἔχουν ἐκθέσει ὅλους τούς ἐνδεχόμενους κινδύνους ἀπό τήν ἐκχώρηση τοῦ ὀνόματος Μακεδονία στούς Σκοπιανούς, ἔστω μέ τό συνοδευτικό «Severna». Καί μόνο αὐτό κάνει τούς Ἕλληνες Μακεδόνες Νότιους, ἤγουν ὁμοεθενεῖς τῶν Βορείων. Τοῦτο ὅμως δέν στέκει οὔτε ἱστορικά, οὔτε γεωγραφικά, οὔτε πληθυσμιακά. Εἶναι μιά ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ πού θά σβήσει ἡ γομολάστιχα τῆς ἱστορίας. Ἀλλά ὥς τή στιγμή αὐτή τόσο στά Σκόπια ὅσο καί στήν Ἑλλάδα θά δημιουργηθοῦν χαώδεις καταστάσεις. Μπορεῖ ὁ κ. Σόρρος νά ἐπιχαίρει καί νά συγχαίρει γιά τό ἐπιτευχθέν ἀποτέλεσμα, ἀλλά οἱ λαοί δύσκολα δέχονται ὁμοιοποιήσεις κατά τό σχῆμα τοῦ πολτοῦ. Οἱ δράσεις καί οἱ ἀντιδράσεις καί στίς δύο χῶρες θά εἶναι ἀπρόβλεπτες. Μπορεῖ στό Μέγαρο Μαξίμου τά συγχαρητήρια ἀπ’ ὅλο τόν κόσμο νά φθάνουν σωρηδόν, ἀλλά ὁ κ. πρωθυπουργός ἄν εἶχε κλασσική παιδεία θά εἶχε διδαχθεῖ τό σοφό λόγο πού μᾶς ἄφησε ἡ ἀρχαία παράδοση: «Ἐπαινούμενός ποτε Ἀντισθένης ὑπό πονηρῶν, ἔφη: Ἀγωνιῶ μή τι κακόν εἴργασμαι»! Διερωτῶμαι, ὅλοι ὅσοι συγχαίρουν τόν πρωθυπουργό, κινοῦνται ἀπό ἀγαθές προθέσεις; Πιστεύω ὅτι οἱ ὑποσχέσεις γιά ἐλάφρυνση τοῦ χρέους καί γιά τή μή περικοπῆ τῶν συντάξεων λειτουργοῦν σύμφωνα μέ τό πείραμα τοῦ Παυλώφ, πού μέ εἰδικό μουσικό ἦχο ἔκανε τά σκυλάκια πού χρησιμοποιοῦσε ὡς πειραματόζωα νά βγάζουν σάλια χωρίς νά βλέπουν φαγητό.
Δέν ξέρω τό τί ἀπαιτήσεις θά ἐγείρουν αὔριο-μεθαύριο οἱ Σκοπιανοί ἐπί τοῦ λιμένος τῆς Θεσσαλονίκης καί τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ, σέ συνεργασία μέ τόν Μέντορά τους, τήν ἐπίσης γείτονα Τουρκία. Γιά ἕνα ὅμως εἶμαι βέβαιος, ὅτι τό κίνημα τῶν «ἐντοπίων», ὅπως ἤδη ὀνομάζονται οἱ ἐντός τῆς Ἑλλάδος σκοπιανόφρονες, θά διευρυνθεῖ ἀλλά καί θά ἀναπτύξει ἀκόμη ἐντονώτερη δράση εἰς βάρος τῆς χώρας μας. Ὅπως γίνεται ἄλλωστε ἐπί πολλά χρόνια μέ τήν κυκλοφορία βιβλίων καί κάθε λογῆς ἐντύπων. Τό σοβαρώτερο κατ’ ἐμέ εἶναι ὅτι τώρα καί μετά θά ἐνταθεῖ ἡ προπαγάνδιση ἑνός ὕπουλου ὁράματος: ἡ Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα τῆς Μακεδονίας, ἀλλά μιᾶς Μακεδονίας πού θά περιλαμβάνει καί τά Σκόπια καί τή λεγόμενη Μακεδονία τοῦ Πιρίν. Τοῦτο, ἄν ἐπιτευχθεῖ, σημαίνει ἀποκόλληση τῆς Μακεδονίας ἀπό τήν Ἑλλάδα, ὁπότε μοιραῖα τά σύνορά μας θά ἐπανέλθουν στήν Μελούνα. Φυσικά, θά ὑπάρξουν ἀντιδράσεις, πού οἱ φορεῖς τους ὅπως τόν παλαιό καιρό θά ὀνομασθοῦν «Γραικομάνοι». Ἤδη ὁ πρωθυπουργός, μέ τήν εὐκολία πού ἔχει νά κατασκευάζει ταμπέλλες, ὀνόμασε τούς ἀπορρίπτοντες τήν ὑπογραφή τῶν Πρεσπῶν «πατριδοκάπηλους». Κάπηλος ὅμως σέ πρώτη σημασία εἶναι ὁ πωλητής· ἄρα πατριδοκάπηλος εἶναι αὐτός, γιατί αὐτός πούλησε τό ὄνομα τοῦ μεγαλύτερου τμήματος τῆς πατρίδος. Αὐτός συμπεριφέρθηκε καί συμπεριφέρεται σάν μικρέμπορος.
Τό ξαναλέμε: ἡ ὑπογραφή τῶν Πρεσπῶν εἶναι σάν τό ξεβούλωμα τῆς φιάλης τοῦ παραμυθιοῦ ἀπό τήν ὁποία ξεπηδοῦν μύρια δαιμόνια. Στή Μακεδονία θά ὀργιάσουν ποικίλες προπαγάνδες, ἔτσι πού νά μήν ξέρουμε «ἴντα συντυχαίνουμε», ὅπως λέει ὁ Λεόντιος Μαχαιρᾶς. Βέβαια θά βγοῦν ὑποστηρικτές τῆς ὑπογραφῆς πού θά λένε ὅτι ἐμεῖς οἱ ἀρνητές της δέν ἀγαπᾶμε τή …Δύση! Ἀλλά δέν μᾶς λένε ποιά εἶναι τώρα ἡ Ἀνατολή πρός τήν ὁποία πρέπει κατ’ αὐτούς νά εἴμαστε ἐχθρικοί. Μήπως ἡ Ρωσσία, μήπως ἡ Κίνα; Ἄν γιά τό γινάτι αὐτῶν γονατίσαμε πρό τῶν Σκοπιανῶν, τότε καλό εἶναι νά φοβούμαστε καί γιά τά Ἀντικύθηρα καί γιά τήν Ἐλαφόνησο! Πρός Ἀνατολάς ὅμως βρίσκεται καί ἡ Τουρκία, πού σύντομα, βλέποντας τήν εὐκαμψία μας ἔναντι τῶν Σκοπιανῶν, θά ἀπαιτήσει νά μή λέμε Θράκη τή δική μας Θράκη! Πάντως κάτι θά ἀπαιτήσει…
