Η ηρεμία πριν την καταιγίδα-.
Μετά την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής, όπου όμως δεν αναμένονται και πολλά, ο πρωθυπουργός θα έχει μπροστά του μία μικρή περίοδο ηρεμίας πριν το κυβερνητικό καράβι μπει σε πολύ μεγάλες φουρτούνες.
Και ο πρωθυπουργός -κυρίως- έχει αυξήσει σημαντικά το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο. Το ζήτημα λοιπόν που θα κληθεί να αντιμετωπίσει, είναι πώς θα διατηρηθεί και σε ποιον βαθμό, η πολιτική υπεραξία που έχει κερδηθεί. Και δεν είναι απολύτως σαφές ακόμα ποιο από τα μέτωπα που ανοίγονται είναι το πιο σοβαρό και απειλητικό. Ίσως και να είναι εκείνο που λιγότερο έχει απασχολήσει μέχρι σήμερα, καθώς η εμπλοκή υγειονομικής κρίσης και οικονομικής επισφάλειας με την καθημερινότητα, είχαν μέχρι σήμερα βρεθεί στο επίκεντρο. Όμως τα ελληνοτουρκικά όλα δείχνουν ότι εισέρχονται σε μία νέα φάση με πολύ μεγαλύτερες παγίδες.
Και μπορεί σε πολιτικό επίπεδο στο θέμα της πανδημίας και της οικονομίας η κυβέρνηση να έχει δεδομένο προβάδισμα στην κοινή γνώμη έναντι μίας αποσταθεροποιημένης αντιπολίτευσης που δεν δείχνει ικανή να επανακάμψει, όμως στα ελληνοτουρκικά ο κίνδυνος για… το κάστρο, είναι από μέσα. Από το εσωτερικό της κυβερνώσας παράταξης. Και οι χειρισμοί που θα γίνουν σε σχέση με τις εξελίξεις που δύνανται να διαμορφωθούν θα κρίνουν πολλά ως προς την πιθανότητα ύπαρξης ή μη τριγμών, εντός Νέας Δημοκρατίας…
Τι φέρνει λοιπόν το φθινόπωρο; Πιθανότατα ένα νέο κύμα της πανδημίας. Ας ελπίσουμε όχι νωρίτερα όπως πολλοί ανησυχούν για τον Αύγουστο. Αλλά με αυξημένο βαθμό επικινδυνότητας αυτό να συμβεί όταν αρχίσει να κρυώνει ο καιρός. Τι θα συμβεί τότε; Προφανώς θα είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθούν φαινόμενα γενικής καραντίνας. Έως απίθανο… Όμως μπορεί να υπάρξουν τοπικά lockdown, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Και αυξημένα μέτρα. Πώς θα το εισπράξει αυτό η κοινωνία; Εξαρτάται από τον αριθμό των κρουσμάτων και κυρίως από τη θνησιμότητα. Αν η κατάσταση δεν ξεφύγει έχει καλώς. Διαφορετικά, το πολιτικό κεφάλαιο που χρίστηκε ακριβώς πάνω στην επιτυχημένη διαχείριση της πρόσφατης υγειονομικής κρίσης, θα αρχίσει γρήγορα να σπαταλιέται…
Όσο για τα ελληνοτουρκικά, είναι προφανές ότι αποτελούν ένα εθνικό διακύβευμα πολύ μεγαλύτερης σημασίας και έντασης από εκείνο της ονομασίας των Σκοπίων. Σε όλα τα επίπεδα. Όλα δείχνουν ότι το θέμα θα δυσκολέψει πολύ. Ήδη δυσκολεύει… Και δεδομένου ότι η Τουρκία κλιμακώνει σταδιακά την πίεση και τα διαπραγματευτικά της χαρτιά προκειμένου να οδηγηθούμε με τους ευνοϊκότερους δυνατούς για εκείνη όρους σε διάλογο για το Αιγαίο και τις ΑΟΖ, είναι δυστυχώς πιθανό η κυβέρνηση να κληθεί να λάβει πολύ σοβαρές και εθνικά κρίσιμες αποφάσεις. Και αυτό, αν προκύψει θα είναι ένα βάρος που ποτέ καμία κυβέρνηση δεν είναι εύκολο να σηκώσει μόνη.
Έρχονται λοιπόν δυσκολίες και δυσεπίλυτα προβλήματα. Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση έχει δείξει ικανότητα στη διαχείριση δυσχερών συνθηκών και έχει ανταπεξέλθει με επιτυχία. Προφανώς είναι και πιο έμπειρη και πιο ώριμη και μέσα από τον ανασχηματισμό – όταν κάποια στιγμή γίνει…- θα δοθεί η ευκαιρία να γίνουν και διορθωτικές κινήσεις ενόψει του κρίσιμου χειμώνα. Και έχει και ένα ακόμα ατού. Δεν έχει σοβαρή απειλή από την αντιπολίτευση. Θα περάσει όμως δια πυρός και σιδήρου. Εκεί θα δοκιμαστούν οι πολιτικές και θα φανούν οι αντοχές.
