Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή στη παραβολή του άσωτου υιού (Λουκά 15,11-32) γίνεται αφορμή, μεταξύ άλλων, με το παράδειγμα της μετάνοιας του άσωτου υιού από τις αμαρτίες της ασωτίας του να μιλήσουμε για τις οικολογικές ασωτίες των ανθρώπων που φέρουν ευθύνη για τις οικολογικές καταστροφές που απειλούν επικίνδυνα την επιβίωση της Ανθρωπότητας και του Πλανήτη μας.
Η Διεθνής Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή για θέματα της Κλιματικής Αλλαγής του Ο.Η.Ε. τονίζει στην τελευταία της Έκθεση ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις οικολογικές καταστροφές τις έχει επιφέρει ο άνθρωπος με τις αυξημένες ρυπογόνες πηγές ενέργειας παραγωγής που υιοθέτησε τα τελευταία 200 χρόνια από την αρχή της λεγόμενης Βιομηχανικής επανάστασης μέχρι σήμερα και των συναφών δραστηριοτήτων του στο χώρο της παραγωγής, της Γεωργίας, της βιομηχανίας, των μέσων μεταφοράς και η συνεχής αύξηση της ανεξέλεγκτης μόλυνσης των επίγειων και θαλάσσιων υδάτων (χρησιμοποιούμε τους ποταμούς και τους ωκεανούς ως χώρους να ρίχνουμε όλα τα δηλητηριώδη παράγωγα μας, ρισκάροντας μακροπρόθεσμα την δημόσια υγεία όλων μας, επιπλέον με την απληστία μας για μεγαλύτερη παραγωγή τροφίμων και μεγαλύτερο κέρδος μολύνουμε τη γη και τα ζώα και τα πτηνά με χημικά και φάρμακα, μολύνουμε δηλαδή επικίνδυνα τη διατροφή, ακόμη και των αθώων παιδιών μας).
Οι οικολογικές καταστροφές που ζούμε επί των ημερών μας είναι αποτέλεσμα της οικολογικής μας ασωτίας, των οικολογικών μας αμαρτιών. Η οικολογική μας μετάνοια αποτελεί πλέον αναγκαία προϋπόθεση για να σταματήσουμε τη πορεία μας προς την αυτοκαταστροφή του Πλανήτη μας και της Ανθρωπότητας. Η μετάνοια του άσωτου υιού, είχε δύο βασικά στάδια, πρώτον, η συνειδητοποίηση ότι η ασωτία ως τρόπος ζωής οδηγεί στην καταστροφή, δεύτερο, αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του για το κοινό καλό και να επιστρέψει στο πατέρα του.
Επομένως χρειάζεται εκ μέρους όλων μας να παραδεχθούμε τις ευθύνες μας για τις οικολογικές καταστροφές που έχουμε επιφέρει στο Πλανήτη μας η γενιά μας και οι άμεσα προηγούμενες, είτε με τη συμμετοχή μας, είτε με την ανοχή μας (άλλωστε η ανοχή είναι πάντοτε μια μορφή συμμετοχής). Πρέπει να συμπεριφερθούμε όπως ο άσωτος υιός που «ήλθεν εις εαυτόν».
Το επόμενο βήμα είναι να ξεκινήσουμε ως «καινοί άνθρωποι» ένα νέο τρόπο ζωής, με ένα νέο τρόπο σκέψεως για να προστατέψουμε και την Ανθρωπότητα και το Πλανήτη μας όπως ο άσωτος υιός «αναστάς πορεύσομαι προς το Πατέρα μου».
Στο πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής (Γένεση 6,10 13) στην ιστορία του κατακλυσμού του Νώε τονίζεται με σαφήνεια ότι τα αίτια της καταστροφής του Πλανήτη μας προέρχονται από τη διαφθορά των ανθρώπων. Στο βιβλίο του Λευιτικού (12,28 και 18, 24-27) τονίζεται ότι οι αμαρτίες των ανθρώπων έχουν καταστροφικές επιπτώσεις πάνω στη Φύση. Η απουσία σεβασμού και προστασίας του Περιβάλλοντος και της Γης και οι αμαρτίες των ανθρώπων μολύνουν τη Γη και οδηγούν στην καταστροφή και της γης και των ανθρώπων (αναφέρεται μάλιστα στην Αγία Γραφή ότι αυτός είναι και ο λόγος του κατακλυσμού και της δημιουργίας της Κιβωτού του Νώε, Γεν. 6, 10 – 13).
Όσο υπάρχει εκ μέρους του ανθρώπου οικολογική αμετανοησία για τις οικολογικές μας ασωτίες τίποτα δεν μπορεί να μας σώσει από την απειλή της οικολογικής καταστροφής. Στο βιβλίο της Γένεσης κεφ. 4,9, ο Θεός για να δώσει στον δολοφόνο Κάιν τη δυνατότητα να μετανοήσει που σκότωσε βάναυσα και άδικα τον αδελφό του Άβελ, τον ρωτάει «που είναι Κάιν ο αδελφός σου». Ο Κάιν, όχι μόνο ψεύδεται ενώπιο του Θεού ότι δεν γνωρίζει, αλλά κι ως χαρακτηριστικό του αμετανόητου φονιά λέει στο Θεό «μήπως εγώ είμαι φύλακας του αδελφού μου». Σήμερα καλούμε τον σύγχρονο άνθρωπο να αλλάξει τη ζωή του και τον τρόπο που σκέφτεται για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα για να σωθεί ο Πλανήτης μας και η Ανθρωπότητα από τη μόλυνση και τις οικολογικές καταστροφές.
Οι άνθρωποι που ζουν στην κατάσταση της Οικολογικής αμετανοησίας όπως ο Κάιν απαντούν «μήπως εγώ είμαι φύλακας του Πλανήτη και της Ανθρωπότητας». Και όμως είμαστε. Στο βιβλίο του Προφήτη Ιεζεκιήλ οι αμετανόητοι καλούνται «αποστάτες» (κεφ.2,3 και κεφ. 12). Στο βιβλίο του Προφήτη Ωσηέ τονίζεται ότι η μετάνοια οδηγεί στην αγάπη, δικαιοσύνη και ελπίδα («κάντε πράξη την αγάπη και τη δικαιοσύνη και να ελπίζετε στο Θεό σας πάντοτε» κεφ. 12, 7).
Στο πρόσωπο του άσωτου νεώτερου γιού αναγνωρίζουμε τον άνθρωπο εκείνο που με την αμαρτία απομακρύνεται από την επικοινωνία του με τον Θεό. Η παρουσία του Θεού ενοχλεί και πιέζει τον άσωτο άνθρωπο. Νομίζει ότι ο Θεός του κάνει τη ζωή μονότονη και κουραστική. Γι’ αυτό και προσπαθεί να βγάλει από την σκέψη του τον Θεό εξορίζοντας τον από την καρδιά του. Ο άσωτος άνθρωπος δεν θέλει να εξαρτάται από κανένα.. Έχει μια δική του αντίληψη για την ελευθερία. Νομίζει ότι ελευθερία σημαίνει ασυδοσία, να κάνει δηλαδή οτιδήποτε θέλει. Δεν καταλαβαίνει ότι το νόημα της ελευθερίας είναι να κάνεις σωστές επιλογές με κριτήριο το κοινό καλόν που ωφελεί όλη την κοινωνία, και τη τοπική και τη παγκόσμια. Ο άσωτος άνθρωπος λησμονεί ότι η πραγματική ελευθερία συνδέεται με το δεσμό της αγάπης και της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευθύνης για τον άλλο.
Η μετάνοια είναι η μόνη λύση για την αντιμετώπιση του οικολογικού προβλήματος για να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο αυτό πρόβλημα που το δημιουργήσαμε οι ίδιοι με τα λάθη μας. Οικολογική μετάνοια σημαίνει ένας νέος τρόπος σκέψεως και ένας νέος τρόπος ζωής, που έχουν σχέση με την προσωπική ευθύνη, την πραγματική αγάπη και τη κοινωνική δικαιοσύνη. Προστατεύοντας με κάθε τρόπο τον Πλανήτη μας ως δώρο του Θεού για όλους τους ανθρώπους και για τις επόμενες γενιές που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, προστατεύουμε και τους εαυτούς μας, αλλά και τη δημόσια υγεία του Λαού.
Η πανδημία του κορωνοϊού μπορεί να γίνει αφορμή για κοινή δράση Κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και ανθρώπων καλής θελήσεως και της Διεθνούς Κοινότητας για να θέσουμε προτεραιότητες που θα προστατεύουν το Πλανήτη μας και τον παγκόσμιο πληθυσμό της γης με ίσες κοινωνικές παροχές σ’ όλους τους τομείς της ζωής. Η επιβίωση μας και η ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας και ειρηνικής συνύπαρξης των Λαών εξαρτώνται από το βαθμό που υιοθετούνται δυναμικές κοινωνικές πολιτικές για την βελτίωση της συμβιώσεως όλων μας. Αν κάπου υπάρχει φτώχεια, ή δικτατορία και πολιτική αδικία σε βάρος ενός απροστάτευτου Λαού, και σιωπούμε ή ως πόντιοι Πιλάτοι ως διεθνής κοινότητα τα ανεχόμαστε, τότε έχουμε προβλήματα όπως η μετανάστευση, τρομοκρατία, αλλά κι αδυναμία να αντιμετωπίσουμε μεγάλες κρίσεις, όπως η πανδημία του κορωνοϊού, που απειλούν πλέον όχι μόνο τη δημόσια υγεία, αλλά και τη κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια και ειρηνική συνύπαρξη των Λαών.
