Τι κάνουν για τον επαναπροσδιορισμό των πολιτικών δεδομένων, μετά τα Τέμπη.
Γράφει η Έλλη Τριανταφύλλου
Με τη σταδιακή επιστροφή στον προεκλογικό σχεδιασμό της υλοποίησης των παροχών και με κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα, επιχειρεί η κυβέρνηση να εμπλουτίσει η κυβέρνηση τον δημόσιο διάλογο με ζητήματα πέραν αυτών που άπτονται της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών.
Ταυτόχρονα, οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου επιχειρούν να αφουγκραστούν το τοπίο που θα προκύψει μετά τις πρώτες κάλπες της απλής αναλογικής, λαμβάνοντας πλέον, σοβαρά υπόψη τη διαφαινόμενη ισχυρή τάση που διαμορφώνεται στην κοινωνία, υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Πρόκειται για ένα στοιχείο που είναι προφανές ότι χρήζει μεγάλης προσοχής, καθώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον μέχρι πρόσφατα σχεδιασμό για διεκδίκηση της αυτοδυναμίας, αλλά και με τη συζήτηση που σύμφωνα με απόλυτα ακριβείς πληροφορίες του iEidiseis.gr βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη στο κυβερνητικό επιτελείο για το ενδεχόμενο προσφυγής σε τρίτες κάλπες, αν από τις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, δεν προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά η απόσταση από την αυτοδυναμία είναι πολύ μικρή. Κάτι που πάντως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στη χθεσινή δημοσκόπηση της Pulse για τον Σκάι, τα ποσοστά της ΝΔ έχουν πέσει στο 28,5% και η διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ μόλις στις 3,5%, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κινείται στο 9,5%.
Όπως παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη, η επίτευξη αυτοδυναμίας είναι πλέον μακρινό όνειρο, διότι προϋποθέτει ότι η ΝΔ, στις πρώτες κρίσιμες κάλπες της απλής αναλογικής, δεν θα περάσει κάτω από τον πήχη του 33%-34%.
Γι αυτό και οι συνεργάτες του πρωθυπουργού, έχουν αρχίσει να αφήνουν σαφώς να εννοηθεί ότι σε περίπτωση μη σχηματισμού μονοκομματικής κυβέρνησης, ο κ. Μητσοτάκης θα επιδιώξει τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Ούτε αυτή η δυνατότητα, ωστόσο, προκύπτει από τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις.
Ρευστό το τοπίο για την κυβέρνηση
Το τοπίο μοιάζει με κινούμενη άμμο, ιδιαίτερα για την κυβερνητική πλειοψηφία που έχει σημαντικές διαρροές είτε προς τη «δεξαμενή» των αναποφάσιστων, είτε προς τη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη». Δηλαδή οι ψηφοφόροι της ή υποστηρικτές της, βρίσκονται κοντά στο να απέχουν από την εκλογική διαδικασία ή και να ρίξουν στην κάλπη λευκό ή άκυρο.
Το δεύτερο που ανησυχεί την κυβέρνηση είναι η αντισυστηματική ψήφος. Η τυχόν ενίσχυση του αντισυστημικού ρεύματος, το οποίο, όπως και το 2012, θα μπορούσε ενδεχομένως να κατακερματίσει το πολιτικό σύστημα, εκτιμάται ότι θα έβαζε «αγκάθια» όχι μόνο στο δρόμο για αυτοδυναμία αλλά ακόμη και για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας.
Μπροστά σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, και με την κυβερνητική πλειοψηφία να καταγράφει σημαντικές απώλειες μετά τα Τέμπη, το κυβερνητικό επιτελείο βάζει στο στόχαστρο τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα, για δύο κυρίως λόγους: Διότι αρχίζει να καταγράφεται δραστική μείωση της διαφοράς μεταξύ των κ. Μητσοτάκη και Τσίπρα στο ερώτημα περί καταλληλότερου πρωθυπουργού, αλλά και γιατί φοβίζει το Μέγαρο Μαξίμου το νέο προφίλ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος κρατάει χαμηλούς τόνους και έχει εγκαταλείψει πλήρως κάθε ακτιβιστική ή αντισυστημική αναφορά και κινείται θεσμικά, απευθυνόμενος σε ευρύτερα ακροατήρια από αυτά του κόμματός του.
