Γιατί έδιωξε Ακάρ και Τσαβούσογλου-Τι αλλάζει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Γράφει ο Σπύρος Σιδέρης,
Το είπε και το έκανε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, «φρεσκάροντας» σχεδόν το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου, καθώς μόνο δύο από τους υπουργούς του προηγούμενου Υπουργικού παρέμειναν στην θέση τους, ο υπουργός Υγείας Φαχρετίν Κοτζά και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Μεχμέτ Νουρί Ερσόι.
Το ανακάτεμα της τράπουλας από τον επανεκλεγέντα Πρόεδρο στη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου αντικατοπτρίζει και τους σχεδιασμούς του για το πού θα πάει την πολιτική του στη νέα, αλλά και τελευταία του θητεία.
Το πρώτο αβίαστο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου μπήκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, αποδυναμώνοντας τους εν δυνάμει δελφίνους για τη διαδοχή του Τούρκου Προέδρου.
Το δεύτερο ξεκάθαρο μήνυμα που στέλνει ο Ερντογάν με τη σύνθεση του νέου Υπουργικού, αφορά στις διεθνείς αγορές και είναι το «εμπιστευτείτε μας» σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τις αγορές που είναι έτοιμες να κατασπαράξουν την τουρκική οικονομία.
Τέλος, το τρίτο μήνυμα αφορά στην εξωτερική πολιτική που, όπως, φαίνεται μπαίνει σε νέα φάση μετά την υπουργοποίηση του Διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ), Χακάν Φιντάν, και την αντικατάσταση του στη ΜΙΤ από τον Προεδρικό Εκπρόσωπο και διπλωμάτη, Ιμπραχίμ Καλίν.
Η κυριαρχία των ανθρώπων του Ερντογάν είναι πέρα για πέρα αδιαμφισβήτητη συγκεντρώνοντας υπουργούς της απολύτου του εμπιστοσύνης στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο σε θέσεις-κλειδιά.
Επίσης, η επιλογή του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Γιασάρ Γκιουλέρ, «εξευμενίζει» τον στρατό από τη μια και αποδυναμώνει τον Ακάρ από την άλλη, ο οποίος το τελευταίο διάστημα είχε αναπτύξει ρητορική δελφίνου για τη διαδοχή του Ερντογάν. Εξάλλου, μετά την υπουργοποίηση του ο Ακάρ, είχε χαλάσει τις σχέσεις του με το στράτευμα, αναλαμβάνοντας έναν πιο πολιτικό ρόλο παρά τον ηγετικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, ενός θεσμού που απολαμβάνει τη μέγιστη αποδοχή από τους πολίτες.
Όμως και η επιλογή ενός ανθρώπου του στενού του περιβάλλοντος για το Υπουργείο Εσωτερικών, του πρώην Διοικητή της Περιφέρειας Κωνσταντινούπολης, Αλί Γερλίκαγια, κάνει σαφές ότι όλα πλέον περνάνε στα χέρια του Ερντογάν, όπως η Αστυνομία, η Στρατοχωροφυλακή, αλλά και οι άλλες δυνάμεις ασφαλείας.
Βέβαια, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η επιλογή των Χακάν Φιντάν και Ιμπραχίμ Καλίν στις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών και της ΜΙΤ αντίστοιχα, τόσο για την εξωτερική πολιτική όσο και για τα ελληνοτουρκικά.
Άνθρωποι ειδικών αποστολών του Ερντογάν και οι δυο, ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, αλλά και την ασφάλεια της, από ξένες επιβουλές.
Τόσο ο Φιντάν όσο και ο Καλίν, είναι διπλωμάτες και έχουν συνοδέψει τον Τούρκο Πρόεδρο σε εκατοντάδες ταξίδια στο εξωτερικό έχοντας άμεση γνώση όλων των φακέλων που αφορούν στην εξωτερική πολιτική και στην πολιτική ασφάλειας.
Επίσης, και οι δυο έχουν πραγματοποιήσει «μυστικές» επαφές με σειρά ηγετών και αξιωματούχων στο εξωτερικό, ώστε να εξασφαλίσουν τα τουρκικά συμφέροντα, από τις ΗΠΑ μέχρι το Ιράν και από τους Κούρδους και τον Οτσαλάν μέχρι το Ισραήλ.
Ο μεν Χακάν Φιντάν υπηρετεί στη ΜΙΤ από το 2010 μέχρι και σήμερα, ενώ και ο Ιμπραχίμ Καλίν είναι στο πλευρό του Ερντογάν από την ίδια χρονιά είτε ως πρώτος συντονιστής του Συντονιστικού Γραφείου Δημόσιας Διπλωματίας του Πρωθυπουργού που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2010 είτε ως αναπληρωτής υφυπουργός του Πρωθυπουργικού Γραφείου ενώ, το 2014, έγινε ο πρώτος επίσημος γραμματέας Τύπου του Τούρκου Προέδρου και, τον Νοέμβριο του 2018, διορίστηκε επικεφαλής σύμβουλος του Ερντογάν.
Έχοντας τη γνώση σε διάφορα επίπεδα και την εμπειρία από την πολυετή τους ενασχόληση με ζητήματα διπλωματίας και ασφάλειας, κρίθηκαν ως οι ικανότεροι για την νέα χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.
Σε ό,τι αφορά στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, τον υπουργό Εξωτερικών με τη μακροβιότερη θητεία στη συγκεκριμένη θέση, οι πληροφορίες κάνουν λόγω ότι θα διεκδικήσει τον δημαρχιακό θώκο της Αττάλειας, τόπος καταγωγής του ώστε να περάσει ο δήμος από τα χέρια της αντιπολίτευσης στο κυβερνών ΑΚΡ.
Αυτό που αναμένεται στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, είναι η σκλήρυνση της στάσης της και μια επιθετική εξωτερική πολιτική, ώστε να κλείσουν τα εκκρεμή ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνοτουρκικών.
Έχοντας πολύ καλές προσβάσεις στις κυβερνήσεις της Ευρώπης αλλά και των ΗΠΑ, πέρα από τις ασιατικές, αφρικανικές και νοτιοαμερικάνικες χώρες, οι Φιντάν και Καλίν – υπό τις οδηγίες του Ερντογάν – θα αναπτύξουν το όραμα του Τούρκου Προέδρου για τον Αιώνα της Τουρκίας.
Κάτι που έκανε σαφές στην ομιλία του ενώπιον των ξένων ηγετών όταν υπογράμμισε ότι δεν θα στραφεί προς τα μέσα παρακολουθώντας τα γεγονότα από τις κερκίδες, αλλά διευρύνοντας περαιτέρω τη σφαίρα επιρροής της επιχειρηματικής και ανθρωπιστικής διπλωματίας.
Για να συμπληρώσει ότι «στο εξής, η διεθνής κοινότητα θα βλέπει μια Τουρκία που θα αναλαμβάνει περισσότερες πρωτοβουλίες για την επίλυση παγκόσμιων κρίσεων, θα αγωνίζεται περισσότερο για την εγκαθίδρυση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή της, θα εργάζεται περισσότερο για την ανάπτυξη του τουρκικού και του ισλαμικού κόσμου και θα προστατεύει περισσότερο τους καταπιεσμένους και τα θύματα.
Στη νέα περίοδο, οι συνομιλητές μας θα βρουν μια πιο αποφασιστική, πιο γενναία, πιο συμπονετική και πιο ενεργή Τουρκία, η οποία μάχεται πιο αποφασιστικά κατά των τρομοκρατικών οργανώσεων εντός και εκτός των συνόρων της, προστατεύει πιο σθεναρά τα δικαιώματα της ίδιας και των αδελφών της στη Γαλάζια Πατρίδα, ανεβάζει τον πήχη της επιτυχίας από την οικονομία μέχρι το εμπόριο, από την ασφάλεια μέχρι τη δημοκρατία, με λίγα λόγια, σε κάθε τομέα».
Τόσο ο Χακάν Φιντάν όσο και ο Ιμπραχίμ Καλίν είναι ικανοί να ανταπεξέλθουν στο ανέβασμα του πήχη από τον Ερντογάν και ίσως θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από την ελληνική κυβέρνηση.
